Πέλα έγραψε:Με τα Ορυχεία στο λάιβ ένιωσα σαν τους μεγάλους έρωτες που λαχταράς να τους συναντήσεις και μετά απο καιρό, ξαφνικά τους βλέπεις αλλιώς και αλλάζεις πεζοδρόμιο, και λες καλύτερα να μην τον είχα δει...
Δεν γνωρίζω το συναίσθημα
Δεν καταλαμβαίνω, τότε τι μεγάλος έρωτας ήταν αυτός; μπας και εννοείς μεγάλος εγωισμός;;
Τέλος πάντων, γι' αυτό σου είπα να μην συγκρίνεις τα δυο τους. Φυσικό είναι άμα περιμένεις να ακούσεις το ένα και σου έρχεται το άλλο να σου κακοφαίνεται.
Με την ευκαιρία θέλω να πω πως η ερμηνεία του Φώτη στα Τρία Ρουμπαγιατ και στις Διάφανες Αυλαίες είναι συγκλονιστική. Και κάτι παραπάνω...
Πού κρύβονται οι διάφανες αυλαίες;
¼σο για το \"μίλα στα ίσα\". Συμφωνώ με αυτά που είπαν και οι άλλοι. Υπάρχει ένας διαλογισμός μεταξύ αυτής της background φράσης και αυτών που λέει στο foreground αμέσως μετά. Γι' αυτό κάπως βγαίνει προς τα έξω:
- Μίλα στα ίσα ρε μαλάκα
- Πολλές φορές προσπάθησα ...
Τώρα γιατί αρέσει σε μερικούς να το φωνάζουν στα λάιβ...