Παιδιά, παρά το άγχος των καλλιτεχνών και συγκεκριμένα της Αλεξίου κυρίως στην αρχή και λιγότερο του Μάλαμα (ο Ακίνοος δεν μου φάνηκε αγχωμένος, μάλλον πολύ ευτυχισμένος), εμένα η συναυλία μου άρεσε πολύ! Ήμουν την Τρίτη εκεί, μπροστά κάτω, και παρά τη μεγάλη και υπερυψωμένη σκηνή που δεν σε άφηνε να είσαι σε απόσταση αναπνοής από τους καλλιτέχνες, και η ατμόσφαιρα στο κοινό ήταν πολύ ζεστή αλλά και πάρα πολλές στιγμές ένιωθες ότι υπάρχει χαρά μεταξύ τους για την συνύπαρξή τους στη σκηνή και πολλές γλυκές ματιές και χαμόγελα, ιδίως όταν ο ένας τραγουδούσε τραγούδια του άλλου. Αυτό νομίζω ήταν και το ωραιότερο της όλης βραδιάς -το μοίρασμα των τραγουδιών, οι \"αλλαξοκωλιές\" όπως είπε παραπάνω ο Μιχαηλίδης, το να ακούς πολυαγαπημένα τραγούδια ερμηνευμένα διαφορετικά αλλά να τους πηγαίνει τρελά! Γενικά η αίσθηση που μου έμεινε από τη συναυλία είναι πολύ πολύ θετική.