Καταρχήν φίλε Σκίπι επίτρεψε μου μια αποσαφήνιση (και όχι διόρθωση ή παρατήρηση) χωρίς ίχνος διάθεσης ξερολίασης (άλλωστε έχουμε πιει και μια μπύρα μαζί και καταλαβαινόμαστε νομίζω). Το σωστό - σύμφωνα πάντα με την τοπική... βλαχοκαραγκούνικη διάλεκτο της ευρύτερης περιοχής της Θεσσαλίας - είναι ο Θανάης στην ονομαστική, του Θανάσ' (με \"παχύ\" το σίγμα) στη γενική, αλλά στην τελική νομίζω ότι δεν πειράζει να το λες με όποιο τρόπο και να σου ´ρχεται καλά στο αυτί. Ο ίδιος Θανάης είναι και στη μία και στην άλλη περίπτωση.
Κατά δεύτερον, και όσο αφορά στο live της Κοζάνης, να προσθέσω κι εγώ δυο πραγματάκια δίπλα σε αυτά των φίλων συνforumιτών που postάρισαν προηγουμένως.
Μια παρατήρηση που ενδεχομένως δεν έχει μεγάλη αξία ή ουσία, αλλά σε εμένε λειτούργησε ευεργετικά. 'Ηταν πολύ όμορφος ο συνδυασμός του μπαγκράουντ της σκηνής με τα τραγούδια του Θανάση. Να ακούς για απάτητα βουνά, για τη στέρφα γη π' ανθίζει, για την παλιά πληγή που 'χει τη φυλλωσιά πυκνή, όλους εκείνους τους στίχους του Θανάσ' που γεννούν τόσες όμορφες εικόνες από τη φύση (γιατί φαίνεται πως τις κουβαλάει στα γονίδιά του) - που μοιάζουν να αναβλύζουν σαν γάργαρα νερά από πηγές, να φυτρώνουν σε δάση και χορταριασμένα γεφύρια, να ταξιδεύουν με τις μυρωδιές του αέρα πεχλιβάνη - και να βλέπει λίγα μέτρα πίσω από τους μουσικούς τα πεύκα και τα έλατα.
Για το μουσικό κομμάτι, έχω ανάγκη να το πω ότι έπαθα πλάκα με τη live διασκευασμένη εκτέλεση των \"Ορυχείων\" (με Φώτη, Μπασλάμ, Μπαντούκ) που καμιά σχέση δεν έχει με την ηχογραφημένη στη \"Βροχή από κάτω\". Σαν να ακούς άλλο τραγούδι. ¸νιωσα αυτό που κάποτε είχε πει ο Θανάης με παρόμοια αφορμή ότι \"από την τέχνη περιμένω να μου δώσει μια τσεκουριά\". Ε, λοιπόν εγώ την έφαγα στο δόξα πατρί και έφυγα καρφωτός στο διάστημαγια να μαζέψω ραδίκια... Με έστειλε κανονικά. Κάτι παρόμοιο (αλλά σε μικρότερη ένταση) ένιωσα με το επίσης διασκευασμένο \"Αερικό\", που νομίζω ότι κάπως έτσι θα το ακούσουμε και στο νέο δίσκο. Τους παραδέχομαι γιατί αντιμετωπίζοντας έτσι τη μουσική τους όλα τα παιδιά της μπάντας (με διάθεση για ψάξιμο, ανατροπή και πειραματισμό, δηλαδή) μας σκαλίζουν την καρδιά και ξεθάβουν συναισθήματα καταχωνιασμένα. Και φυσικά δικαιολογούν την υπόσταση μιας live εμφάνισης.

Συγχωρήστε μου τη φλυαρία.

Αποχωρώ υποβάλλοντας τα σέβη και τους χαιρετισμούς μου στους συγκατοίκους της κοιλάδας. Θα τα πούμε σύντομα.

Χάρης Alvaro Γεωργούλας

.............................................................................................
Στο μέτωπό σου μια θάλασσα αναπαύεται
του φόβου οι σταγόνες, δελφίνια που παίζουν

... και πρίν ακόμα συνέλθουμε απο τα γέλια σκάει μύτη ένα αγροτικό με άδεια καρότσα και με δύο τηλεβώες στην οροφή απ τους οποίους ακουγόταν ο Πεχλιβάνης!Πρίν καλα καλά καταλάβουμε τί γίνεται, χαμηλώνει ο Πεχλιβάνης και πρίν ξεκινήσει η Ανδρομέδα ακούγεται μια φωνή να αναγγέλει: \"Απόψε το βράδυ ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου στο υπαίθριο δημοτικό θέατρο Κοζάνης............\" Το οτι κυλιώμασταν κάτω απ τα γέλια είναι περιττό να το πώ!!