Ήταν πολύ ωραία.. Ήταν κόσμος που ήρθε για τη συναυλία μόνο(ελάχιστοι έως καθόλου άσχετοι), που ήρθε για να τραγουδήσει, για να χορέψει, για να κάνει αυτό που του έλειψε τόσο καιρό.
Ο χώρος ήταν λίγο κάπως, δλδ είναι λίγο περίεργο να κάθεσαι σε θέση κινηματογράφου και να βλέπεις Θανάση αλλά μέσα σε λίγα λεπτά το έχεις ξεχάσει. Δεν μπορείς να καπνίσεις, που είναι ένα θέμα για αρκετούς από εμάς, υποτίθεται ότι δεν μπορείς να πιεις αλλά όλοι κάναν τα στραβά μάτια και τη βολέψαμε, σίγουρα δεν μπορείς να κάνεις φασαρία (να μιλάς με το διπλανό σου, να γκαρίζεις στα τραγούδια κτλ), γιατί η ένταση των ακουστικών οργάνων (ναι ναι μόνο με μικρόφωνα παίρνανε ήχο) είναι χαμηλά οπότε το βουλώνεις και ακούς.
Το πρόγραμμα είναι σχεδόν απίστευτο, δλδ με 2-3 προσθήκες σε τραγούδια του θανάση είναι ικανό να σε καραφλιάσει. Ποιος θα το φανταζόταν ότι θα παιζόταν, χέρια τρελαμένα, κάρτες, δεύτερος άνεμος, μεθυστής ( ;;;;; ) κτλπ που είπαν και τα παιδιά. Εννοείτε ότι έπαιξε αρκετό ρεμπέτικο με αμερικάνο, σαλταδόρο και τα λοιπά γνωστά ρεμπέτικα που συνηθίζει να παίζει, εννοείτε ότι έπιασε ο Χανιώτης και παραδοσιακά στο τέλος και έγινε λίγο χαμός γιατί κατέβηκε ο Θανάσης και πιάστηκε να χορέψει με τον κόσμο και εννοείτε ότι το "άλλο ένα και τέλος" ακούστηκε 4-5 φορές μέχρι να το πάρουν απόφαση να σταματήσουν.
Εμένα προσωπικά μου άρεσε πάρα πολύ, ήταν μια συναυλία εντελώς διαφορετική, με εντελώς διαφορετικό ήχο από αυτών που έχουμε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια, με πρόγραμμα πολύ διαφορετικό από το κλασικό και με κόσμο που ήρθε για να τραγουδήσει και να γουστάρει και όχι να με λούσει με κρασί/τσίπουρο/βότκα/κτλπ. Μακάρι να γίνουν πολλά τέτοια λάιβ και όχι μόνο 3-4.
Η μπάντα λοιπόν ήταν Θανάσης, Χανιώτης, Κτιστάκης.
Ο Θανάσης φαντάζεστε τι έκανε δεν χρειάζεται να σας πω (κούρδιζε και κούρδιζε και άλλαζε όργανο και δώστου ξανά κούρδισμα, όχι εντάξει πλάκα κάνω, κούρδισε λιγότερο από άλλες φορές), ήταν πολύ χαρούμενος, φανερά ξεκούραστος και αδυνατισμένος και πρώτη φορά τόσο κυριλέ ντυμένος με σένιο παντελονάκι υφασμάτινo και σακάκι, ευτυχώς όχι και πουκάμισό απλά Τ-shirt. (Άσχετο με το λάιβ. Είμαι σίγουρος ότι κάποιος του έκανε φροντιστήριο στα ανέκδοτα και στις ατάκες γιατί άρχισε να λέει πραγματικά αστεία :Ρ)
Ο Χανιώτης μας έπαιξε και δικά του τραγούδια εκτός από το να συμμετέχει με το μπουζούκι του στα τραγούδια του Θανάση αλλά τραγούδησε και παραδοσιακά στο τέλος που είχε πιει και λίγο παραπάνω.
Ο Κτιστάκης είναι ένα νέο παιδί, (25? 26? δεν κάνει για παραπάνω με τπτ) πολύ καλώς στη κιθάρα, άνετος (δεν τον είδα αγχωμένο ούτε λεπτό), με πολύ καλή φωνή και γενικά απ' ότι κατάλαβα είναι φίρμα εκεί στη περιοχή γιατί ο κόσμος τον χειροκροτούσε από το πρώτο λεπτό που ανέβηκε στη σκηνή. Έπαιξε σόλο και συνόδευσε μια χαρά στα τραγούδια, τραγούδησε αρκετά και τα είπε και πάρα πολύ καλά μάλιστα, το αμερικάνικο που ζητούσε από το Μυστακίδη ο Θανάσης πριν παίξει την Αμερική το ζήτησε από αυτόν και μας έπαιζε το Solitary man όπως το διασκεύασε ο Johnny Cash. Γενικά πάρα πολύ καλώς, μπράβο του.
Μπράβο στο Θανάση, μπράβο στο Χανιώτη και τον Κτιστάκη. Μπράβο στο σύλλογο, μακάρι να ήταν σε όλα τα χωριά της Ελλάδας έτσι και σίγουρα δεν θα είχαν ερημώσει, μπράβο στον κόσμο που παραγέμισε το χώρο και τον άφησε όπως τον βρήκε, ελπίζω τα λεφτά που άφησε να ήταν αρκετά.
Τα λέμε τον επόμενο μήνα σίγουρα, ελπίζω με περισσότερους κοιλαδοεπισκέπτες.