Όταν κοντεύεις ηλικιακά τα πρώτα σου "-άντα", είναι λογικό το να μην είσαι πλέον η ψυχή του πάρτυ. Και φυσικά θεωρώ δεδομένο ότι πλέον είναι πιο εύκολο να γράψω ένα review από μία συναυλία του Θανάση με τη μέγιστη δυνατή αντικειμενικότητα. BTW, σε λίγους μήνες κλείνει μία δεκαετία από τη στιγμή που άρχισε με συνέπεια να εμφανίζεται ζωντανά. Αλήθεια, πώς πέρασε τόσος καιρός? Nostalgia mode /off.
Κουράστηκα από τα μαζικότατα events, και το Ναύπλιο φάνταζε σαν ιδανική ευκαιρία για μία μουσική απόδραση. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για την αγαπημένη μου ελληνική πόλη. Ξεκινήσαμε μία μικρή και όμορφη παρέα, και από τις συζητήσεις μας κατά τη διάρκεια της μέρας υποψιαζόμασταν ότι παίζει να ζήσουμε κάποιες πολύ εκστατικές στιγμές. Δικαιωθήκαμε, αλλά θα το αναλύσω αργότερα.
Το Circulo Cooperativa είναι ένα cafe-bar εξαιρετικής αισθητικής, το οποίο βρίσκεται στο κέντρο του Ναυπλίου. Οι ιδιοκτήτες του, στα πλαίσια του κλεισίματος ενός έτους από τη δημιουργία αυτού του χώρου, αποφάσισαν να διοργανώσουν μία συναυλία με τον Θανάση.
Και δεν είναι μόνο αυτό. Η εκδήλωση ήταν δωρεάν, και μάλιστα η παραγωγή του Θανάση ήταν πλήρης.
So, το event πραγματοποιήθηκε σε μία παραλία λίγο έξω από την πόλη, της οποίας το όνομα μου διαφεύγει. Προηγήθηκε ένα συγκρότημα το οποίο δε μας συστήθηκε, και για τους οποίους είχε ειπωθεί ότι παίζουν funk/jazz. Καμία σχέση με την πραγματικότητα. Έπαιζαν unplugged, mid-tempo pop/rock. Εξαιρετική φωνή ο τραγουδιστής, ενώ γούσταρα πάρα πολύ και τον τύπο που έπαιζε μπάσο. Ακούσαμε κομμάτια των Beatles, Doors, Johnny Cash, Eurythmics και άλλων, σε πιο μινιμαλιστική (και κάποιες φορές απολύτως ταιριαστή) προσέγγιση.
Μετά από περίπου 45 λεπτά, έκανε την εμφάνιση του ο Θανάσης και το συγκρότημά του. Το έχω ξαναπεί, και το λέω οnce more : Ζούμε μέσα στα σκατά, η καθημερινότητά μας φλερτάρει συνεχώς με το γκρίζο, αλλά κάποιες φορές οι συναυλίες του Θανάση μας ζεσταίνουν την ψυχή. Κι αυτό το πράγμα είναι ανεκτίμητο.
Το setlist ήταν το ίδιο με αυτό της υπόλοιπης περιοδείας. Ο ήχος υποψιάζομαι πως ήταν εξαιρετικός ακόμα και στο support, αν και δε μπορώ να είμαι σίγουρος αφού βρισκόμουν μπροστά και άκουγα από τα μόνιτορ. Το συγκρότημα "σανίδωσε" το "Όταν Χαράζει", το "Σ' Αφήνω, Γεια" και τον "Διάφανο". Kάποιες στιγμές έχανα την επαφή μου με το περιβάλλον : Ειλικρινά, σε κάποια σημεία το group γάζωνε κανονικότατα. Ο Θανάσης χτύπησε κόκκινο στον Σαμπάχ : Οριακή ερμηνεία, συνοδευόμενη από την πλέον προβλεπόμενη εκστατική στιγμή του live για μένα. Μεταξύ μας, μου φάνηκε και ένα κλικ κουρασμένος ο Καλλιτέχνης, αλλά ίσως και να κάνω λάθος. Εγώ πάντως περισσότερο ζόμπι θύμιζα, αφού η κούραση με εμπόδισε από το να καταπιώ τον σεισμό, κύριε Navar. Εντάξει, τον κατάπια, αλλά όχι σε πολύ μεγάλο βαθμό.
Η Ματούλα ως συνήθως τα δίνει όλα onstage, και ειδικά χθες στα "Έρημα Κορμιά" ξηγήθηκε μία super ερμηνεία. O κόσμος : Ζεστός, φιλικότατος και γνώστης του έργου. Φοβόμουνα ότι το κοινό θα ήταν ένα κλικ ξενέρωτο λόγω της δωρεάν εισόδου, αλλά ευτυχώς δε δικαιώθηκα. Τραμπούκοι και βάρβαροι δεν υπήρχαν, με αποτέλεσμα κάποιες διονυσιακές στιγμές να μη συνοδεύονται από απότομη προσγείωση. Ήταν ένα από τα καλύτερα lives του Θανάση που έχω παρακολουθήσει, και πραγματικά στεναχωριέμαι που δεν είχα τη δύναμη να το βιώσω όπως ακριβώς ήθελα. Γιατί όπως και να έχει, 7 ώρες ταξίδι δεν είναι και κάτι το αμελητέο.
Όσο για τους διοργανωτές, ένα μπράβο δεν είναι αρκετό. Είναι ευτυχές το ότι υπάρχουν πυρήνες δημιουργικής αντίστασης στην επαρχία. Και πάλι μπράβο.
Εν κατακλείδι, 600 χιλιόμετρα : Δεν μετανιώνω που τα έκανα. Άψογη διοργάνωση, super εμφάνα, όμορφος κόσμος και παντού χαμόγελα. Όσο για τα παιδιά της Κοιλάδας που βρέθηκαν χθες στο Ναύπλιο, είστε εξαιρετική παρέα, και φυσικά συνένοχοι. You know who you are. Και όταν με το καλό ξαναπαίξει ο Θανάσης στο Ναύπλιο, προτείνω Θανασομάζωξη στο Circulo. Καλή μας αντάμωση στην Πάτρα. Κι ας μην έχουμε φόντο τα Κύθηρα.