Επιγραμματικά:
Εξαιρετικοί μουσικοί και μερικές πολύ ενδιαφέρουσες ενορχηστρώσεις, που όμως δεν φτάνουν τις περσινές κατά τη γνώμη μου. Μου έλειψε το τσέλο και η ηλεκτρική κιθάρα θα προτιμούσα να έχει μεγαλύτερο ρόλο.
Συνακολούθως (πώς τα λέω ο πούστης), Η Σιμούν μου φάνηκε μισή σε σχέση με πέρυσι, προτιμούσα τον πιο μινιμαλιστικό περσινό Σαν Μικέλε (που κι αυτός βέβαια δεν είχε μεγάλη κορύφωση ενορχηστρωτικά), ενώ δεν μου άρεσε και τόσο η "κονσέρβα" εισαγωγή του (πολύ καλού) "Ποιος θα με θυμάται".
Η Ματούλα σωστότατη όσον αφορά τις νότες της (μπορεί και σωστότερη από τη Μάρθα στα σημεία), αλλά δε με γέμιζε ως ερμηνεύτρια στα συγκεκριμένα τραγούδια. Αξιοπρεπέστατη παρουσία πάντως στο σύνολό της.
Ο ηχολήπτης για μπάτσες. Συνεχή σκαμπανευάσματα στον ήχο, ενώ δεν ακούσαμε σχεδόν καθόλου τον Πολυζωγόπουλο. Επίσης σε κάποιο σημείο οι προβολείς έπεφταν κατευθείαν πάνω μας και έσπαγαν νεύρα.
Το σκηνικό πολύ όμορφο, τόσο όσον αφορά τους πίνακες όσο και τα φώτα που έπεφταν στα δέντρα πίσω. Το θέατρο δάσους είναι ούτως ή άλλως πανέμορφος χώρος.
Σχετικά απαθές κοινό, που μόνο στα πολύ γνωστά κομμάτια συμμετείχε (σε σχέση με άλλες συναυλίες του Θανάση πάντα). Το προτιμώ ωστόσο από το να εξφενδονίζονται μπουκάλια στη σκηνή... Ο Θανάσης μες στην τρελή χαρά.
Το πρόγραμμα φοβερό. Χάιλαιτς για μένα: Αγρύπνια, Ήμερος Ύπνος, Άδειοι Τόποι, Μιλώ για Σένα, Βάλε Κρασί που το κάνανε τρελό βαλκανο-fusion τζαμάρισμα. Δεν ακούσαμε Παράγκα
Επική κατάσταση με φίλο και μια κοπέλα που ήταν πίσω μας:
-Διάφανος! Διάφανος! Διάφανος! Διάφανος!
-ΣΚΑΣΕ!!!
Γενικά πάντως το πρόσημο είναι σίγουρα θετικό. Περιμένω να τους δω κι άλλες φορές για να σχηματίσω πιο ολοκληρωμένη άποψη.
ΥΓ: Θα σιχτιριαστώ από πολλούς μάλλον, αλλά ανάθεμα την "κουλτούρα" σας, πρέπει κάθε συναυλία του Θανάση να γίνεται Χασισοσύναξη; Ο άλλος την είχε ανάψει δίπλα σε μία μητέρα που καθόταν με το παιδί της... έλεος!