Δεν πρόλαβαμε να δούμε τη συνεργασία Παπακωνσταντίνου- Σαββόπουλου το χειμώνα, είπαμε να πάμε να τους δούμε στην Ελευσίνα.
Θαυμαστές του Παπακωνσταντίνου, όχι και τόσο του Σαββόπουλου (αναγνωρίζουμε ότι έχει στο παρελθόν καταθέσει μοναδικά τραγούδια, αλλά η μετέπειτα πορεία και ο χαρακτήρας του δεν δείχνουν αντάξιά τους) ξεκινήσαμε με καλή προαίρεση και αντιμετωπίσαμε τα εξής: 15 Σεπτέμβρη και ξεσπά από νωρίς το απόγευμα μπόρα. Σε όλη τη διαδρομή από την Αθήνα προς την Ελευσίνα τηλεφωνούμε στους διοργανωτές των Αισχυλείων που μας διαβεβαιώνουν ότι έχουν πάρει δελτίο καιρού και ότι η περιοχή της Ελευσίνας θα παραμείνει στεγνή (εν τω μεταξύ πάνω από την Ελευσίνα πέφτουν κεραυνοί). Φθάνοντας σε μια πλημμυρισμένη Ελευσίνα κατευθυνόμαστε στο θέατρο για να πληροφορηθούμε τα της αναβολής ή να πάρουμε τα λεφτά μας πίσω (έχουμε ήδη βγάλει εισιτήρια). Εκεί, μας ενημερώνουν ότι η συναυλία πρόκειται να μεταφερθεί σε κλειστό χώρο (δηλαδή παραπλεύρως σε ανοιχτό υπόστεγο του ερειπωμένου εργοστασίου), οι τεχνικοί υπό το φως των προβολέων ενός φορτηγού στήνουν μηχανήματα, καρέκλες γύρω καμιά εκατοστή το πολύ (ο κόσμος ξηλώνει ότι κάθισμα βρίσκει στους παρακείμενους χώρους, ενώ οι διοργανωτές φυλάνε καμιά δεκαριά για το δήμαρχο και τους δικούς του), θεατές μπαίνουν σωρηδόν μες το χαμό χωρίς εισιτήρια (κάποιοι τους είπαν πως η είσοδος είναι ελεύθερη λόγω της βροχής) και εμείς με τα εισιτήρια στο χέρι και όρθιοι προσπαθούμε να βρούμε το δίκιο μας.
Η απάντηση της διοργάνωσης είναι πως η συναυλία πραγματοποιείται κατ' απαίτηση του κ. Σαββόπουλου στο παράπηγμα, γιατί δεν διαθέτει άλλη ημερομηνία σε περίπτωση αναβολής (φαίνεται ότι ο κ. Σαββόπουλος δεν συνυπολογίζει στο πρόγραμμα των ανοιχτών συναυλιών του αστάθμητους φυσικούς παράγοντες). Κοινώς πρόκειται περί αρπαχτής.
Και ενώ έχουμε ανακαλύψει δύο ελεύθερες καρέκλες και θα μπορούσαμε να παρακολουθήσουμε τη συναυλία καθιστοί εν μέσω πολλών άλλων υπολοίπων ορθίων, επειδή τίθεται θέμα αρχής, παίρνουμε τα λεφτά μας πίσω και αποχωρούμε. Σημειωτέον, ίσως να είμαστε και οι μόνοι...
Κρίμα στα Αισχύλεια, τέτοια περιστατικά σπιλώνουν τη διοργάνωσή τους (όφειλαν να αναλάβουν την ευθύνη της αναβολής), ντροπή στον κ. Σαββόπουλο (η αρπαχτή επιβεβαιώνει την άποψη που είχαμε για το άτομό του), αλλά πικρία και απορία για τη στάση του Θανάση Παπακωνσταντίνου (που είναι η συναίσθηση ευθύνης απέναντι στο κοινό του).
Ελπίζουμε ότι υπάρχει κάποια δικαιολογία για τη στάση του, γι' αυτό και συνεχίζουμε να τον πιστεύουμε. Ελπίζουμε να μην μας τυφλώνει η συμπάθεια προς το πρόσωπό του. Το μέλλον θα δείξει...