¼πως μάθει καθής. Άλλοι μαθαίνουν να εκτιμούν τα χρήματα και να σκέφτοναι πως τα ξοδέυουν, άλλοι μαθαίνουν να χαλάνε το μισθό μιας μέρας σε μια συναυλία καθισμένοι οκλαδον στα χώματα παρέα με μαύρους σκύλους, άλλοι σκάνε 160 ευρώ το μπουκάλι για να δουν σαβό και άλλοι 5 ευρώ να πάρουνε μια νταμιτζάνα κρασί και να τη πιουν παρέα με φίλους.
¼λα καλά και άγια.
Εμένα για παράδειγμα δε με βολεύει να κάθομαι σε καρέκλες (θέμα γούστου) οπότε δε με χάλασε που έβλεπα το Θανάση πρώτη μούρη, αλλά οκλαδον.
Επίσης, κάνω παρέα με λογιώ λογιώ σκύλους, από χλιδάτες λουλούδες των σαλονιών ώς και καθαρόαιμα μπάσταρδα, σα το δικό μου, επομένως το ότι καθόμουν παρέα με το μαύρο σκυλί κάθε άλλο παρά με χάλασε, αφού έτσι είχα και παρέα. Καλό σκυλάκι και τα τσιμπούρια του καλά, δε με ενόχλησαν. (άσχετο, ήταν ένα παληκάρι κοντά που πρέπει να μη τα πήγαινε πολύ καλά με τα ζώα, είχε πολύ πλάκα όταν κάθε τόσο κοιτούσε τα πόδια του σκύλου, μπας και τον είχαν ακουμπήσει κατα λάθος).
Καταλαβαίνω τη δυσανασχέτιση ορισμένων που πληρώσαν 15 ευρώ για να καθήσουν σε πλαστικές καρέκλες από το datsun κάποια γύφτου ή να μη καθήσουν καθόλου, περισσότερο όμως εμένα με δυσανασχετεί το να δώσω 1.000 ευρώ για να πάρω LCD 100Hz με FullHD, περισσότερο με δυσανασχετεί το να δουλέψω ένα μήνα και να φάω το 1/6 του μισθού σε παντελόνι diesel.
¼πως είπα όμως και στην αρχή, γούστα είναι αυτά και για το γούστο του καθενός λόγω έχει μόνο ο εκάστοτε καθένας.
Και για το τέλος μια ευχή-παρότρυνση-παράπονο για όποιον εντοπίζει τη \"παρέα του\" να γίνεται μέλος της ενεργό, δεν υπάρχει καλύτερο αίσθημα από το να μιλάς με άγνωστους που όμως σας συνδέουν περισσότερα από ότι με τους γνωστούς.<br><br>Το μήνυμα διορθώθηκε από τον/την: paralhpsh, στις: 18/09/2008 10:34
