οι δίσκοι-συλλογές ή live, οι επανεκδόσεις δίσκων(ο Σάββο επανεκδίδει τα τραπεζάκια έξω),οι παλλινδρομήσεις στα παλιά,στο δύσκολο ξεκίνημα,τα βαμμένα μαλλιά και όλοι οι \"κι αν είμαι ροκ μη με φοβάσε\"...το τελευταίο με κάνει περισσότερο να γελάσω παρά να... ξεράσω! γελάω!

...και κάτι άλλο. Δε ξέρω κατα πόσο διαφέρει να σκας μύτη καθε τρία λεπτά στη ΤV ή κάθε λίγο και λιγάκι στο ραδιόφωνο ή καθε μήνα σε διαφορετικό περιοδικό.π.χ ο Θανάσης έχει εκφράσει την άποψη του για την τηλεόραση, και είναι πολύ αρνητική, Ωστόσσο έχουμε δει πάρα πολλές συνεντεύξεις του στα περιοδικά αλλά και στο ραδιόφωνο(λιγότερες).Αναρωτιέμαι κατα πόσο είναι χειρότερη η TV ωστέ να ειναι κατακριτέο για πολλούς καλλιτέχνες. Πολλές φορές μου κακοφαίνετε άλλες πάλι όχι...δηλαδή δε το βρίσκω κακό αυτό καθ' αυτό το γεγονός να εμφανίζεσαι στη TV παρά μόνο οταν παίρνεις μέρος σε ένα πανυγυράκι της πλάκας όπως βλέπουμε πάμπολες φορές.Τότε πραγματικά μου κακοφαίνετε .

Οι φοιτητικές εκλογές που κλασικά ξεφεύγουν από κάθε όριο και στο όνομα αυτών μας πρήζουν καθημερινά,άλλοι με επιχειρήματα πειστικά ή όχι αλλά έστω πολιτικά,και άλλοι χωρίς.

ΒΑΣΙΚΑ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΕΡΙΚΑ CD ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΜΑΖΕΥΩ ΣΥΛΛΟΓΗ.ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΛΟΓΟ ΝΑ ΔΕΙ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ LIVE ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟ ΝΑ ΕΜΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΟΤΑΝ ΠΧ ΕΧΟΥΝ ΒΓΑΛΕΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΔΙΣΚΟ Η ΟΤΑΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΙ ΜΙΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ,ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ ΓΙΑ ΨΥΛΟΥ. . . ΒΕΒΑΙΑ ΘΑ ΠΡΟΤΙΜΟΥΣΑ ΕΝΑ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΟΠΩΣ ΤΑ ΚΕΡΑΤΑ ΤΟΥ ΤΑΥΡΟΥ ΠΟΥ ΜΑΘΑΙΝΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΓΩ ΤΟΥ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ.Η ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΕΧΕΙ ΕΝΑ ΚΑΛΟ.ΟΤΑΝ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ 20 ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΘΑ ΑΝΑΤΡΕΧΟΥΜΕ ΣΤΑ ΒΙΝΤΕΟ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ ΜΑΣ ΠΩΣ ΗΤΑΝ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΓΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΘΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΛΛΑ.

οι επανεκδοσεις ειναι ενα πολυδιαστατο θεμα που δεν περιεχει απαραιτητα την επιθυμια του καλιτεχνη ν\"επανεκδοθει\".
Φυσικα οι περισσοτεροι το επιθυμουν αλλα πιστεψε με, υπαρχουν εκει εξω ακομα αρκετοι που αισθανονται κουρασμενοι ή διαφορετικοι απο το παρελθον τους και φυσικα ΠΟΛΛΟΙ πεθαμενοι...
-δεν μου επιτρεπονται τα ονοματα αυτη την στιγμη-
...παντως παλαιοτερες δισκογραφικες εταιριες (οπως η ΛΥΡΑ) εχουν σημερα νεα ιδικτησια που εχει κινήσει την επανεκδοση ολων αυτων των δισκων.
Η νεα ιδιοκτητρια εταιρια εχει πλεον την ολοκληρωτικη χρηση των δικαιωματων ολου του υλικου και χωρις την συγκαταθεση των δημιουργων.
Αν λοιπον η νεα ιδιοκτησια στοχευει μονο στο κερδος της επιχειρησης λειτουργει αντιφατικα.
Εχοντας μια μικρη εμπειρια στον χωρο αυτο τα τελευταια χρονια, εχω να πω πως δεν βλεπω σοβαρο κερδος σ'αυτες τις επανεκδοσεις και όποιος και να'ναι ο λογος, ισοδυναμει με Δον-Κιχωτισμο ή το τελευταιο ξεπουλημα πριν το γενικο λουκετο..
Επειδη το τελευταιο ξεπουλημα και λουκετο εχει προηγηθει,,,:::::!!!!!
Αυτο δεν μ'εμποδιζει να επιλεξω τον πρωτο λογο -ακομα κι αν κανω το ΑΠΟΛΥΤΟ λαθος-
Μου ειναι αδυνατον να δεχτω το τελευταιο ξεπουλημα των παλιων μου ονειρων και δεν με χαλαει καθολου η ιδεα οτι καποιοες νεες ψυχες θα παρουν την γευση εκεινων των εποχων μεσα απο τις επανεκδοσεις...

Θα συμφωνήσω με τη Βάσω. Είχα κατά νου να γράψω κι εγώ πάνω-κάτω τα ίδια πράγματα. Συνήθως δεν είναι θέμα καλλιτέχνη, αν εξαιρέσουμε τις εξαιρετικές επανεκδόσεις της EMI (Θεοδωράκης, Νταλάρας, Αλεξίου κ.ο.κ.). Και στην τελική, σκάνε και αναπάντεχα δωράκια, όπως η Παρέλαση του Δεληβοριά, η οποία στην καλύτερη υπήρχε στο Μοναστηράκι και στη χειρότερη σε κάκιστα mp3.