Και συγνώμη αν ερεθίζω μερικούς, αλλά αυτό το [¼λα τα πρωινά] δε χωνεύεται. Πόσο πιο γλυκερό, πόσο πιο γλυκερό; Πήγα να συμφωνήσω με το φίλο που είπε ότι ο Θ. προσάρμοσε μερικώς το ύφος του στον Σαββόπουλο, αλλά εδώ τίνος το ύφος δανείστηκαν αμφότεροι; Για Αλεξίου και κάτω ήταν αυτό το κομμάτι. Θα το βάλω σε καμιά θειά μου να χαρεί.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ Παλμικό τριβείο με easy-fit για κάθε γυαλόχαρτο Το αυτόματο τέντωμα του χαρτιού εμποδίζει τη δημιουργία πτυχών και το σχίσιμο. Εργονομική μορφή με δύο επιφάνειες απαλής λαβής για δύο θέσεις πιασίματος. Χωρίς κραδασμούς και αθόρυβο.<br><br>Το μήνυμα διορθώθηκε από τον/την: Βαγγέλης, στις: 17/07/2008 22:28

το τι αρέσει και τι δεν αρέσει στον καθένα είναι θέμα προσωπικό και απόλυτα σεβαστό. Άλλωστε δεν είναι δυνατό να μας αρέσουν τα πάντα...εξαρτάται από τις εμπειρίες και τα ακούσματα του καθενός και από το κατά πόσο μπορεί να βρει σε κάθε τραγούδι κομμάτια από τον εαυτό του. ¼μως ας μην ξεχνάμε ότι κάθε ταύτιση είναι απόλυτα συμπτωματική και φυσικά ο Θανάσης και ο κάθε δημιουργός δεν είχε κανένα μας στο μυαλό του όταν δημιουργούσε. Από την άλλη εμείς που τον αγαπούμε για όσα μας έχει δώσει μέχρι τώρα δε θα έπρεπε να σεβόμαστε τις επιλογές του και αν μη τι άλλο να τις δεχόμαστε με ανοιχτό μυαλό;
Προσωπικά μου άρεσε το νέο cd. Μπορεί και εγώ να λατρεύω παλιότερα τραγουδια μα είμαι βεβαιη πως και κάποια από τα νέα του θα τα λατρέψω εξίσου (το Αυτό π.χ.)
Συγγνώμη για τη φλυαρία αλλά μου τη δίνουν οι αφορισμοί!

Μολις τωρα το πηρα κ εγω κ συμφωνω απολυτα!!

Τι να πω frosso, σε κάποια έχεις δίκιο, από την άλλη έχω τη Σάρρα στο κρεβάτι να ψυχομαχάει. Και ξέρεις, με πόνεσε.<br><br>Το μήνυμα διορθώθηκε από τον/την: Βαγγέλης, στις: 21/07/2008 15:13

Καλημέρα κοιλαδίτες

Είμαι Α.Θ. (Ανώνυμος Θανασόπληκτος) και παραθέτω την άποψη μου για το Σαμάνο.
Δυστυχώς, είναι κατώτερος από σχεδόν κάθε δουλειά (πέραν του Διάφανου, ίσως) του Θανάση.

Ξεκινάω με τα αρνητικά:

Κατ' αρχήν δε βλέπω το λόγο να (ξανά)ακούσω τη Σάρα και τα Ορυχεία από Σαβό. Μιά χαρά ήταν στο λάιβ, αλλά δε βλέπω κανένα λόγο αποτύπωσης σε δίσκο (ειδικά με τη σούπερ Μπουμπού να μένει απ' έξω!). Οι εκδόσεις του Σαμάνου δεν έχουν τίποτα καινούργιο να δώσουν ειδικά σε 2 κομμάτια αμιγώς \"Θανασικά\" όχι τόσο ερμηνευτικά, όσο από συναισθηματική σκοπιά και τα οποία προέρχονται από ένα δίσκο με ατμόσφαιρα που δεν αναπαράγεται ανάλογα στο Σαμάνο.
Επίσης, πολλές άλλες συνθέσεις ήταν \"πλαδαρές\" κατ εμέ.
Το \"αυτό\" λ.χ. εμένα μου έφερε σε Πυξ-λαξο-μικρουτσικο φάση που -συγγνώμη για όποιους τη βρίσκουν έτσι- εμένα δε μου πάει.
Επίσης, τα Φορτίνο Σαμάνο και Ramon ήταν μετριότατα σαν μελωδίες. Κλείνω τα αρνητικά με την παρατήρηση ότι είμαι υπέρ της Βαλκανο-εγγύς ανατολικής προσέγγισης (ενορχηστρωτικά και συνθετικά) στη Μουσική από το Θανάση.
Αυτό το ψιλό-λάτιν-αλλά-ψωροκώσταινα στυλ (θα ήθελα να είμαι-ο-lucio-dala-ή-ο-Paco-της-ανατολής) έχει εξαντληθεί από την εποχή της Αθηναικής καντάδας εώς τα λάτιν του Νταλάρα.
Καλή φάση να περνάν στοιχεία, αλλά εδώ είναι βαλκάνια, δεν είναι παίξε γέλασε, που θά έλεγε και ο Σαβό και ο Θανάσης -ίσως και ακούσια- μιά χαρά κομμάτια φτιάχνει για εμάς τους καχεκτικούς καραγιοζοευρωπαίους των βαλκανίων. Και ο Σαβό το ίδο έκανε στην εποχή του παρεπιπτόντως.
Τέλος, χωρίς να θέλω να αδικήσω τους παρόντες μουσικούς, αλλά θα ήθελα και περισσότερο τις ινδικές καταβολές του Satnam να βγαίνανε (ούτε μία τάμπλα βρε παιδί μου?) και λίγο παραπάνω \"βρωμιά\" αλλά Μπάμπης.
Μου λείπουν οι λαικεδέλικα!
Αλλά ακόμα κι έτσι, θα ήθελα ο Θανάσης να δουλέψει περισσότερο με νέους μουσικούς, ώστε να φρεσκάρει και τον ήχο του, όπως κάνει ο Αγγελάκας.
Καλή φάση οι \"φτασμένοι\" μουσικοί, αλλα ο δίσκος μυρίζει \"σεσσιονίλα\" και \"επαγγελματισμό\", πολύ στρογγυλεμένος.

Στα θετικά τώρα:

Ο Θανάσης δε μένει στάσιμος και αυτό είναι εκ των ουκ άνευ. ¸στω κι αν διαφωνώ με πολλά στοιχεία της προσπάθειας αυτής, τουλάχιστον δεν επαναλαμβάνεται.
Οι στίχοι είναι -όπως πάντα- σούπερ, ακόμα και σε πλαδαρά μελωδικά κομμάτια.
Τα 4 τελευταία κομμάτια, καθώς και το ζειμπεκικο με τριπάρανε!
Τέλος, χάιρομαι που ο Θανάσης -πέραν του αν συμφωνω ή διαφωνώ εξ αρχής για τη συνεργασία- προσάρμοσε το συνθετικό του στυλ στον -εκάστοτε συνεργάτη- Σαββόπουλο.
Τα ασπομόντε, ζειμπεκικο και όλα τα πρωινά λειτουργούν θαυμάσια σαν \"γέφυρες\" μεταξύ των 2 και γι αυτό και είναι μία χαρά τραγούδια.

Αυτά, mag-G