3 μέρες μετά μπορώ με άνεση να πω ότι το λάιβ της Καλαμπάκας ήταν ένα από τα 3-4 καλύτερα του Θανάση(αλλά και γενικά) που έχω δει.Και μη μου λέτε ότι τα ίδια λέω συνέχεια, αυτή τη φορά το εννοώ πραγματικά.
1.Μαρίνα,Νίκος,Σκίπι,Ναβάρ,Κων/να,Ζωή,Ηλιάννα,Ταμπουρλούκος,Μιτσμαν,Πιζανέλο κι όσοι ξεχνάω.
Χωρίς σχόλια...
2.Πρόγραμμα: Άψογο.Δεν έλειψε τίποτα, ακούσαμε τραγούδια που δεν παίζονται ποτέ ή σπάνια, όπως
Καντηλανάφτης(!) σε μια εξαιρετική εκτέλεση από τον άρχοντα της ταστιέρας Μήτσο Μυστακίδη,
Μοσχαροκεφαλή,
Φιλί αμέθυστο(Ματούλα το πες και το κανες) το όποιο πιθανόν έχει να παιχτεί από την παρουσιάση του Γερακάρη το 1996,
Στυλίτης <3, Πότες κλπ.Μη ξεχνάμε και το
Όνειρο που έχει να ακουστεί από το Πόλις και που πάντα είναι απο τα χάιλαιτς.Μου άρεσε επίσης που πολλά γνωστά κομμάτια παίχτηκαν στην μέση του προγράμματος και μας άφησαν αρκετές εκπλήξεις για το τέλος.Πολύ ωραία στιγμή και το θλιμμένο σούρουπο της Σακελλαρίου από τη Ματούλα.
3.
Σιμούν(Χάιλαιτ #1) : Η καλύτερη στιγμή για μένα σε συναυλία του Θανάση.Έκσταση, μόνο αυτή λέξη μπορεί να το περιγράψει.Πραγματικά δε πίστευα ότι θα έχουμε άλλη φωνή μετά απ' αυτό.Ο Θανάσης τρελαμένος κι αυτός!
4.Η προσευχή του μάγκα(χάιλαιτ #2) : Ματούλα στην κιθάρα και στη φωνή, Μυστακίδης να κεντάει στην μπουζουκομάνα (στην οποία ως γνωστόν οι χορδές είναι ανάποδα γιατί ο Θανάσης είναι αριστερόχειρας, αλλά ο Μήτσος φαίνεται να μη μασάει με κάτι τέτοια).
5.Μαγαζί : Ασχολίαστος ο ήχος και η συμπεριφορά του υπεύθυνου.Παρ' όλα αυτά επείδη ήταν μικρό και όμορφο κι επειδή η παρέα μας δεν μασάει πουθενά, υπήρχε γενικά ένα πολύ παρεΐστικο κλίμα που επισκίασε όλα τα αρνητικά.
6.Θανάσης, Μήτσος, Φώτης, Ματούλα σε τρελά κέφια.Δε συζητάμε καν για τις μουσικές τους ικανότητες.Μαράτος πολύ καλός επίσης αλλά ακόμα δεν έχει εγκληματιστεί στην παρέα όπως είναι λογικό για αυτό ήταν και πιο χαμηλότονη η παρουσία του.
Κι επειδή ποτέ ένα review (δικό μου τουλάχιστον) δε μπορεί σε καμία περίπτωση να περιγράψει και να αποδώσει τα συναισθήματα μιας τέτοιας βραδιάς, δε θα κουράσω περισσότερο.Πάντως ακόμα κάπου στην Καλαμπάκα βρίσκομαι (αυτά τα Μετέωρα, τι πανέμορφο σκηνικό!).
Γενικά έχω να πω πως είμαι απίστευτα ενθουσιασμένος από τα λάιβ του Θανάση τον τελευταίο χρόνο.Νομίζω ότι έχει αρχίσει και πάλι να βρίσκει το κέφι και τους συνεργάτες που χρειάζεται για να μας χαρίσει στιγμές μέθεξης που ήταν σχεδόν πάντα δεδομένες παλιότερα.
Ραντεβού στο κολασμένο διήμερο του Αγρινίου και των Ιωαννίνων!
Υ.Γ.: Άτυπος πρωταγωνιστής της βραδιάς το πορτοκαλί κασκόλ.