Χθες από την
Ελευθεροτυπία
Βάζουν το καπέλο τους (το έτσι και το θέλω τους)
Της ΝΑΤΑΛΙ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ
Μάλλον δεν παίζει κανένα ρόλο το γεγονός ότι μπήκε η Αφροδίτη στον... Κριό, διότι οι δύο Κριοί περί ων ο λόγος είναι και χωρίς την περιοδική πλανητική συνδρομή απαστράπτοντα ταλέντα. Το 'χουμε διαπιστώσει και για τη μία και για την άλλη στις κατά μόνας εμφανίσεις τους. Ο συνδυασμός τους είναι εκρηκτικός, έχει νόημα κι έχει και πρόταση.
Αλλωστε η Τάνια Τσανακλίδου και η Μάρθα Φριντζήλα έχουν κοινές θεατρικές καταβολές, ανάλογες αρετές στις ερμηνείες τους και στη σκηνική τους παρουσία, παρόμοια ικανότητα να αυτοσαρκάζονται και εξίσου δυναμική προσωπικότητα. Προσωπικότητα η οποία στο «Μετρό» φάνηκε να λειτουργεί είτε συμπληρωματικά είτε εξισορροπητικά: όταν ο γενναιόδωρος συναισθηματισμός της Τσανακλίδου κινδυνεύει να υπερχειλίσει, παρεμβαίνει το παράδοξο, κοφτό χιούμορ της Φριντζήλα, κι αντίστροφα. Το ίδιο ισχύει και ως προς τις περσόνες που εκπροσωπούν. Ντίβα του Μεσοπολέμου ή μελαγχολική αστή, η Τσανακλίδου. Λαϊκή φιγούρα, με κάτι από τον κινηματογραφικό νεορεαλισμό της Ιταλίας, η Φριντζήλα. Σουλτάνα η Τάνια; Κομμωτριάκι η Μάρθα.
Μια μουσική παράσταση βέβαια δεν αρκείται σε δύο ικανές ερμηνεύτριες και σε δύο εξίσου ικανούς μουσικούς συνοδοιπόρους, όπως επιβεβαιώνουν για μία ακόμη φορά ότι είναι ο Τάκης Φαραζής στο πιάνο κι ο Παναγιώτης Τσεβάς στο ακορντεόν. Εξαρτάται κατ' αρχήν από το ρεπερτόριο. Κι εδώ ακόμα και οι πιο απρόβλεπτες ή ριψοκίνδυνες επιλογές αποδεικνύονται περισσότερο κι από εύστοχες. Το αριστούργημα του Χατζιδάκι π.χ. «Επρεπε να 'ρχόσουνα», με τους στίχους του Γιώργου Χρονά, ακόμα ηχεί στ' αυτιά μας πιάνο-φωνή από τον ίδιο τον συνθέτη. Ανήκει μαζί με το «Ενα ρολόι στο καπηλειό» στα χατζιδακικά τραγούδια, που ποτέ δεν επιλέγονται στα live. Κι ο λόγος ήταν αυτονόητος μέχρι το βράδυ της Δευτέρας που Τσανακλίδου και Φριντζήλα τόλμησαν να τα ερμηνεύσουν. Και έκαναν πάρα πολύ καλά...
Στις κάθε άλλο παρά προβλέψιμες επιλογές για «τολμηρούς» ανήκουν κι άλλα τραγούδια που ακούγονται σ' αυτό το πρόγραμμα: το αριστούργημα του Λάγιου αυτή τη φορά, με τους στίχους του Μπουρμπούλη, «Θα με δικάσει ο κούκος και τ' αηδόνι», είχε την τύχη να συναντήσει τη λαϊκή δωρικότητα της Μπέλου. Μια άλλου είδους λαϊκή λιτότητα στην ερμηνεία του καταθέτει η Φριντζήλα και το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό.
Χατζιδάκις («Τα παιδιά κάτω στον κάμπο»), «Είμαι αητός χωρίς φτερά»), Θεοδωράκης («Ποιος τη ζωή μου κυνηγά»), Λάγιος («Μενεξές»), Λοΐζος («Σε ψάχνω», «Τσε Γκεβάρα»), αλλά και Χειμερινοί Κολυμβητές («Αργεντίνα») είναι η βάση των κοινών τους επιλογών. Η κάθε μία βέβαια επιστρέφει συχνά - πυκνά και στο δικό της προσωπικό ρεπερτόριο, με βάση τον Κραουνάκη και τον Σπανό για την Τσανακλίδου, τον Θανάση Παπακωνσταντίνου, τον Βασίλη Μαντζούκη, αλλά και τα παραδοσιακά, για τη Φριντζήλα.
Εξυπνα περνάει η σκυτάλη από τη μία στην άλλη. Το «La Foulle» της Πιάφ με την Τσανακλίδου ζευγαρώνει με το «Pad am-pad am» με τη Φριντζήλα, κι αν αυτή είναι μια αυτονόητη διαδοχή, η «Γυφτοπούλα» του Μπάτη από τη Φριντζήλα, το «Γυφτάκι» του Κραουνάκη από τη συγκλονιστική Τσανακλίδου και η ναπολετάνα «Μαρουτσέλα» από τη Φριντζήλα και πάλι, κάνουν ένα υπέροχο σερί. Και έξυπνο, όσο έξυπνος είναι π.χ. ο συνδυασμός της κραουνακικής «Φωφώς» με το «Κομμωτριάκι» του Παπακωνσταντίνου. Εννοείται ότι και οι δύο παίζουν με το κοινό και μεταξύ τους. Εννοείται ότι η Τσανακλίδου εξομολογείται και αυτοσαρκάζεται και ψυχαναλύεται και αυτοσχεδιάζει με αυτό τον άμεσο τρόπο που την κάνει απόλυτα οικεία. Εννοείται επίσης ότι δεν γλιτώνει από το «Μαμά γερνάω» κι απ' το «Πάτωμα»: όσες φορές κι αν έκλαψε ερμηνεύοντάς τα, είναι εκεί και την περιμένουν. Εδώ το 'χει πάρει απόφαση και τα λέει χωρίς να περιμένει τα ανκόρ, μετατρέποντας το πρώτο σε νανούρισμα-χωρίς λόγο. «Ρόλους» μοιράζονται και οι μουσικοί, καθώς ο Φαραζής είναι ο πιο ευαίσθητος, λυρικός σολίστ κι ο Τσεβάς ο πιο σκερτσόζος, εξωστρεφής μουσικός.
Στα μεγάλα συν του προγράμματος το ότι είναι compact και παρ' ότι ο κόσμος (ενθουσιώδεις παρέες όπου επικρατούν οι γυναίκες) ζητά «κι άλλο», στις δύο ώρες και κάτι, τελειώνει. Και σωστά, γιατί το «ξεχείλωμα» ποτέ δεν λειτουργεί υπέρ ενός live. Αν το «Μετρό» είχε αποφασίσει να περιορίσει λίγο το αφάνταστο στρίμωγμα θα μιλάγαμε για ιδανικές συνθήκες απ' όλες τις απόψεις.
Πάντως έστω και στριμωγμένοι, αυτό το πρόγραμμα μην το χάσετε. *
«ΜΕΤΡΟ» (Γκύζη και Κάλβου 83, τηλ. 210-6439089, 6461980). Δευτέρα - Τρίτη (9.30 μ.μ.): Τάνια Τσανακλίδου, Μάρθα Φριντζήλα, Τάκης Φαραζής, Παναγιώτης Τσεβάς. Είσοδος 15 ευρώ, μπουκάλι κρασί 70 ευρώ, ουίσκι 140¤
<br><br>Το μήνυμα διορθώθηκε από τον/την: κρυστάλλινος αρουραίος, στις: 10/02/2009 22:35